21 Ιούν Πρώτη φορά σε καταφύγιο ελεφάντων
Στα πλαίσια του ταξιδιού μας στην Ταϊλάνδη επισκεφθήκαμε το Chiang Mai, που βρίσκεται στο βόρειο τμήμα της χώρας. Ήταν η δεύτερη στάση μας μετά την Μπανγκόκ. Εκεί είχαμε την δυνατότητα να βρεθούμε πρώτη φορά σε καταφύγιο ελεφάντων! Μία από τις πιο ενδιαφέρουσες και όμορφες εμπειρίες που έχουμε ζήσει στα πλαίσια των ταξιδιών μας. Και ναι, το θέμα χωράει συζήτηση! Είμαστε λοιπόν έτοιμοι να τα μοιραστούμε όλα μαζί σου, από ανησυχίες που είχαμε μέχρι tips για να ζήσεις και εσύ μία τέτοια εμπειρία.
Η χώρα των λευκών ελεφάντων! |
LOCATION
Πώς προέκυψε η επίσκεψη
Η Ταϊλάνδη είναι γνωστή ως η χώρα των (λευκών) ελεφάντων. Στην πραγματικότητα δεν πρόκειται για λευκούς ελέφαντες αλλά αναφέρονται ως τέτοιοι διότι θεωρούνται αγνό ζώο (εξου και το λευκό, το χρώμα της αγνότητας). Εμείς σαν λάτρεις των ελεφάντων θέλαμε πολύ να βρεθούμε κοντά σε αυτά τα εκπληκτικά ζώα. Μετά από αναζήτηση αποφασίσαμε να κανονίσουμε αυτή την επίσκεψη μέσω του travelhubchiangmai, ένα site που κάνει κρατήσεις για διάφορες δραστηριότητες στο Chiang Mai. Είχαμε όμως κάποιες γενικές ανησυχίες για αυτή την πρώτη φορά σε καταφύγιο ελεφάντων.
Οι ανησυχίες μας
Μπορεί λοιπόν οι ελέφαντες να θεωρούνται αγνό και σε ένα βαθμό ιερό ζώο, παράλληλα όμως έχουν υποστεί τεράστια τουριστική εκμετάλλευση με τα χρόνια. Αν σκεφτεί κανείς ότι πλέον υπάρχουν μόνο μερικοί χιλιάδες άγριοι – ελεύθεροι ελέφαντες στην Ταϊλάνδη, θα καταλάβει και την σημαντικότητα του είδους. Πολλοί ελέφαντες λοιπόν βρίσκονται υπό αιχμαλωσία, εκ των οποίων ένα πολύ μεγάλο ποσοστό χρησιμοποιείται στον τουρισμό. Σε έναν όχι τόσο ηθικό τουρισμό αν το σκεφτείς. Ένας ελέφαντας για να μάθει να δέχεται ανθρώπους να κάθονται πάνω του και να τους κάνει βόλτα, ή για να κάνει ακροβατικά έχει συνήθως υποστεί βασανιστήρια. Επίσης, η σπονδυλική του στήλη δεν είναι σχεδιασμένη για να σηκώνει βάρη στην ράχη του. Βεβαίως έχοντας επισκεφθεί την Ταϊλάνδη πριν κάποια χρόνια στον ενθουσιασμό και την αφέλεια της νιότης γίναμε κομμάτι αυτού του τουρισμού. Γι’ αυτό τώρα που επιστρέψαμε δεν θα το επιτρέπαμε να ξανασυμβεί. Οπότε η κεντρική μας ανησυχία ήταν τι θα αντιμετωπίσουμε στα πλαίσια της επίσκεψης μας σε καταφύγιο ελεφάντων.
Το καταφύγιο ελεφάντων
Όταν κλείσαμε την επίσκεψη αυτή διαβάσαμε ότι πρόκειται για ένα μέρος όπου δεν επιτρέπονται βόλτες πάνω στους ελέφαντες και ότι ουσιαστικά θα έρθεις σε επαφή με ελέφαντες που έχουν βρει προστασία σε αυτό το καταφύγιο. Άλλωστε δεν πρόκειται για άγριους ελέφαντες, αλλά κυρίως για πλάσματα που συνήθως γεννήθηκαν στην «αιχμαλωσία». Θα μας πεις και πάλι δεν εξυπηρετεί τουριστικούς σκοπούς; Ναι, αλλά ο στόχος είναι η φροντίδα των ελεφάντων και η γνωριμία του ανθρώπου με το υπέροχο αυτό πλάσμα. Τα χρήματα σου χρησιμοποιούντα ώστε να τους διατηρήσουν αυτό το περιβάλλον και την αξιοπρεπή επιβίωσή. Επίσης, όταν βρεθείς πρώτη φορά σε καταφύγιο ελεφάντων θα καταλάβεις την διαφορά. Μαθαίνεις χρήσιμες πληροφορίες για την ζωή του, αλλά και ότι δεν κάνεις κάτι αν δεν το θέλει ο ίδιος. Δεν τους κάνεις εσύ κουμάντο. Όταν λοιπόν βρεθήκαμε και είδαμε με τα μάτια μας έφυγαν οι ανησυχίες και απολαύσαμε πολύ αυτή την ιδιαίτερη γνωριμία!
Μπάνιο, τάισμα και λασπόλουτρο!
Οι δραστηριότητες που περιλαμβάνονται συνήθως όταν βρεθείς πρώτη φορά σε καταφύγιο ελεφάντων είναι το τάισμα, το μπάνιο και το λασπόλουτρο. Αρχικά λοιπόν ταΐζεις τον ελέφαντα το αγαπημένο του φαγητό…μπανάνες! Έτσι έρχεστε σε μία πρώτη επαφή. Μετά πάνε στο ποτάμι. Εκεί μπορείς να μπεις και να συνδράμεις την ώρα που βρέχονται με τις προβοσκίδες του. Στην περίπτωσή μας έκατσαν το πολύ 10 λεπτά και μετά ξαφνικά όλοι μαζί βγήκαν από το νερό και πήγαν στο σκίαστρο. Το δέρμα των ελεφάντων είναι εξαιρετικά ευαίσθητο και τους αρέσει το νερό για να καθαρίζονται αλλά και να δροσίζονται από τον ήλιο. Τελευταία βόλτα ήταν τα λασπόλουτρα! Εκεί πέφτουν μέσα στην λάσπη και «αλείφονται», πάλι για να προστατέψουν το δέρμα τους. Εκεί απολαύσαμε ιδιαίτερα το μόλις ενός έτους ελεφαντάκι, το οποίο το διασκέδαζε ιδιαίτερα!
Μερικές πληροφορίες για τους ελέφαντες
Οι Ασιατικοί ελέφαντες που θα συναντήσεις στην Ταϊλάνδη και σε άλλες χώρες της Ασίας είναι μικρότεροι από τους Αφρικανικούς. Όταν λέμε βέβαια μικρότεροι σκέψου ότι φτάνουν μέχρι τους 4 τόνους! Ένας μεγάλος ελέφαντας χρειάζεται περίπου 300 κιλά φαγητό την ημέρα. Ενδιαφέρον έχει και το γεγονός ότι οι ελέφαντες βιώνουν έντονα συναισθήματα χαράς, συμπόνιας ακόμη και θυμού. Ενώ η οικογένεια γι’ αυτούς είναι πάνω απ’ όλα. Αυτό θα το καταλάβεις και από το πόσο προστατευτικοί είναι με τους νεαρούς ελέφαντες. Όπως είπαμε και στην αρχή το να βρεθούμε πρώτη φορά σε καταφύγιο ελεφάντων ήταν μία πολύ όμορφη εμπειρία που αξίζει να βιώσεις. Αν λοιπόν το προτείνουμε; Ανεπιφύλακτα!