08 Μάι Ταξίδι στην Καππαδοκία: Σκέψεις και συναισθήματα

Posted at 08:37h in Προορισμοί, ΤΟΥΡΚΙΑ by yaba

0 Likes

Το ταξιδι στην Καππαδοκια ήταν κάτι που θέλαμε να πραγματοποιήσουμε καιρό. Η αλήθεια είναι όμως ότι πριν πάμε είχαμε κάποιες αναστολές κυρίως όλων όσων συμβαίνουν στην πολιτική σκηνή των δύο χωρών και τις μεταξύ τους σχέσεις (Ελλάδας – Τουρκίας). Θα μας πεις έχει κάποια σχέση η πολιτική; Και βέβαια έχει και καλό είναι καμιά φορά να μιλάμε γι’ αυτό, ή τουλάχιστον να συνδιαλεγόμαστε όσο μη ευχάριστο και αν είναι το θέμα. Πάμε όμως στα πιο συγκεκριμένα. Δεν μας προβλημάτισε το αν ενέχει κάποια επικινδυνότητα σαν προορισμός (μιας και ερωτηθήκαμε αρκετά γι’ αυτό), αλλά κυρίως τα προσωπικά μας συναισθήματα μιας και πέρα από όλα τα άλλα είναι μια περιοχή με ιδιαίτερη ιστορία. Ωστόσο, πιστεύουμε πως κάναμε αυτό που οφείλει να κάνει κάθε ταξιδευτής. Να βγάλει τις παρωπίδες του και να πάει να δει.

Συναισθήματα, Σκέψεις και εικόνες!

LOCATION

Τι είδαμε λοιπόν;!

Προσγειωθήκαμε στο αεροδρόμιο της Καισαρείας (Kayseri airport), που σήμερα είναι μία αρκετά μεγάλη βιομηχανική πόλη. Ωστόσο, η Καισαρεία είχε εμπορική σημασία από αρχαιοτάτων χρόνων μιας και βρίσκεται σε στρατηγικό σημείο – σταυροδρόμι. Επίσης, κάποτε είχε και ελληνικό πληθυσμό που έφυγε από την περιοχή μετά την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάνης. Ας φύγουμε όμως από το ιστορικό κομμάτι και πάμε στο σήμερα. Από το αεροδρόμιο της Καισαρείας, μέχρι και το Göreme (το χωριό που μείναμε) κάναμε περίπου μία ώρα και πραγματικά «χαζέψαμε» με το σεληνιακό τοπίο. Κάτι που συνέβη και στην βόλτα με το αερόστατο που κάναμε αργότερα. Ζέστη και «ξεραΐλα» μεν, άκρως ενδιαφέρον δε, ιδίως για όσους επισκέπτονται την περιοχή πρώτη φορά.

Φτάσαμε στο Göreme

Για να απαντήσουμε στο ερώτημα της παραπάνω παραγράφου θα πούμε ότι αυτό που είδαμε στο Göreme αλλά και στα γύρω χωριά ήταν ανθρώπους που ζούσαν ήσυχοι την καθημερινότητά τους. Γιαγιάδες με τσεμπέρια στο κεφάλι, παιδιά να παίζουν και να φωνάζουν στις αλάνες, κότες που είχαν δραπετεύσει και γεμάτα καφενεία. Ότι βλέπεις δηλαδή και σε ένα ελληνικό χωριό. Οι μυρωδιές από τα φαγητά, κυρίως το σκόρδο και την τσιγαρισμένη ντομάτα μας έπαιρναν την μύτη καθώς περπατούσαμε στα σοκάκια, ενώ η βαβούρα από τα καφενεία της πλατείας άγγιζε απαλά τα αυτιά μας. Μάλιστα μία μέρα που αράζαμε στο μπαλκόνι του ξενοδοχείου μας γίναμε θεατές μίας οικογένειας στο από κάτω σπίτι που κυνηγούσαν έναν κόκορα που είχε «αυτομολήσει» στην αυλή του γείτονα. Εικόνες που πραγματικά θυμίζουν χωριό.

Και από τουρισμό;

Όπως θα ξέρεις ήδη δεν ήμασταν οι πρώτοι που κάναμε αυτό το ταξιδι στην Καππαδοκια και βεβαίως ούτε οι μοναδικοί. Κάποια από τα χωριά-πόλεις της Καππαδοκίας (Göreme, Urgup, Selime, Avanos κλπ) δέχονται αρκετούς τουρίστες κάθε χρόνο. Μπορείς να δεις πολύ ενδιαφέροντα πράγματα, όπως τις υπόγειες πόλεις αλλά και να κάνεις ξεχωριστές δραστηριότητες όπως βόλτα με αερόστατο που είναι αρκετά δημοφιλής. Εμείς επιλέξαμε να μείνουμε στο Göreme διότι έχει ιδιαίτερη μορφολογία, όπως τους βράχους τύπου «καμινάδες των νεράιδων» αλλά διατηρεί ακόμη και το feeling του χωριού, σε αντίθεση με το Avanos για παράδειγμα που το βρήκαμε αρκετά τουριστικό.

Δες επίσης : Πώς να ταξιδέψεις τον ΚΟΣΜΟ με έναν ελληνικό μισθό

Όλα όσα δεν θα ξεχάσουμε

Οι απλοί καθημερινοί άνθρωποι, καλή ώρα σαν και εμάς είναι παντού φτιαγμένοι από το ίδιο υλικό. Παντού χαμογελάνε, κλαίνε και αισθάνονται.

Το ταξιδι στην Καππαδοκια επιβεβαίωσε αυτή μας την πεποίθηση γι’ άλλη μια φορά. Οι ντόπιοι ήταν πολύ φιλικοί μαζί μας ακόμη και η μάνα του ιδιοκτήτη του ξενοδοχείου μας που δεν μιλούσε καθόλου αγγλικά αλλά έκανε φιλότιμες προσπάθειες να συνεννοηθεί μαζί μας. Μία εικόνα που δεν ξεχάσουμε είναι να κάθεται σε ένα σκαμπό στην εισόδου του ξενοδοχείου και δίπλα της μία τουρίστρια από την Αργεντινή και παρόλο που καμία από τις δύο δεν μιλούσαν αγγλικά χάζευαν παρέα πλεκτά βραχιολάκια για το χέρι που είχε φτιάξει η πρώτη. Σαν τις έβλεπες λοιπόν θαρρούσες πως μιλούν μια δική τους γλώσσα. Μία γλώσσα που όλοι οι άνθρωποι καταλαβαίνουν.