Δηλητηρίαση στο Παρίσι

Θύμα: Βασιλική

Ρομαντικό 3ημερο στο Παρίσι και λες τι μπορεί να πάει στραβά; Βόλτες, φωτογραφίες στον Tour Eiffel, macaroons, τυριά, σαμπάνιες κλπ. Κοιμάσαι λοιπόν και λες θα ξυπνήσουμε να πάμε στην Disneyland. Στις 5 το πρωί που έχεις κλειδωθεί στην τουαλέτα και δεν έχεις κουράγιο να σηκωθείς καταλαβαίνεις ότι δεν θα πας στην Disneyland. Αργότερα αντιλαμβάνεσαι ότι θα περάσεις την τελευταία σου μέρα στο δωμάτιο και θα έρθεις πιο κοντά στο δύσμοιρο έτερον ήμισυ που τελεί νοσοκομειακά χρέη. Ο ύποπτος ήταν μάλλον κάτι μύδια.

Ηθικό δίδαγμα: Για να αποφύγεις ταξιδιωτικα ευτραπελα στην τουαλέτα, καλό θα είναι να προσέχεις τι τρως και που, καθώς και να αποφεύγεις τις «επίφοβες» τροφές, τύπου θαλασσινά.

Παρ ολίγον σύλληψη στο αεροδρόμιο του Μαρόκο

Θύμα: Γιώργος

Προσγειώνεσαι στο αεροδρόμιο του Μαρόκο και βλέπεις την απέραντη ερημιά. Κατεβαίνεις από το αεροπλάνο και πας με τα πόδια στις αφίξεις. Μπαίνεις στο κτήριο και βλέπεις αστυνομία δεξιά αριστερά. Σε πιάνει λίγο η καρδιά σου αλλά όλα καλά. Φτάνεις λοιπόν στο immigration για να δουν το διαβατήριο σου. Σε σφραγίζουν να περάσεις στην χώρα και κάπου εκεί αποφασίζεις ότι όλα έχουν πάει υπερβολικά καλά και θες λίγο action. Σηκώνεις το κινητό να βγάλεις selfie με το σφραγισμένο διαβατήριο σου και φόντο την υπάλληλο στο immigration. Κακή ιδέα. Σου παίρνουν το κινητό σε δευτερόλεπτα, με φωνές και καθόλου χαρούμενο ύφος. Ανακαλύπτουν και άλλες φωτογραφίες από την πίστα του αεροδρομίου και σε λίγο θα σε βαφτίσουν κατάσκοπο. Εν τέλει με τα πολλά συγνώμη σε αφήνουν να πας στο καλό. Κέρδισες όμως μια θέση στα ταξιδιωτικα ευτραπελα και κρεβατομουρμούρα δύο ημερών.

Ηθικό δίδαγμα: Μην βγάζεις φωτογραφίες στο immigration και γενικώς τους αστυνομικούς. Πέρνα καλύτερα απαρατήρητος γιατί θα σε γυρίσουν πίσω στη χώρα σου πριν το πάρεις χαμπάρι.

Χαμένες αποσκευές στο Μαρόκο

Θύμα: και οι δύο

Μετά την περιπέτεια με το immigration πας να πάρεις βαλίτσες αλλά βαλίτσες πουθενά. Στην ουρά του lost & found 30 άτομα και ένας μόνο υπάλληλος να εξυπηρετήσει. Προφανώς δεν φορτώθηκε ολόκληρο container με βαλίτσες. Αναμονή για να κάνουμε δήλωση απώλειας 2 ώρες. Πάμε ξανά στο αεροδρόμιο την επόμενη μέρα να δούμε αν ήρθαν και έχει έρθει μόνο η μία. Η τύχη της άλλης αγνοείται! Εν τέλει την βρίσκουμε όταν φεύγουμε από το Μαρόκο 5 μέρες μετά.

Ηθικό δίδαγμα: Ταξίδεψε ελαφριά! Πάρε τα απαραίτητα σε μία χειραποσκευή και έχε την μαζί σου. Πρόσεχε να μην ξεπερνάει τα επιτρεπόμενα κιλά και διαστάσεις. Αν πάλι δεν μπορείς και θες μεγάλη βαλίτσα κράτα πάνω σου τα πολύτιμα αντικείμενα και θυμήσου ότι υπάρχουν και χειρότερα προβλήματα. Για extra tips μπορείς να διαβάσεις και αυτό  «5 κόλπα για να κερδίσεις χώρο στη βαλίτσα σου»

Τρέξιμο μέχρι τελικής πτώσεως για να προλάβουμε ανοιχτό μουσείο στη Μαδρίτη

Θύμα: και οι δύο (ο ένας έκλαψε)

Από παιδί ήθελα να δω την Γκουέρνικα του Πικάσσο. Μία δασκάλα μας την είχε «αναλύσει» και είχα εντυπωσιαστεί. Έχουμε λοιπόν 8 ώρες διαθέσιμες στην Μαδρίτη μέχρι την πτήση μας. Φεύγουμε να πάμε στο κέντρο καθόμαστε πρώτα να φάμε κάτι γιατί πεινάμε και λέμε ας δούμε τις ώρες λειτουργίας του μουσείου. Εκεί συνειδητοποιούμε ότι σε μισή ώρα το μουσείο κλείνει και η ιστορία μπήκε στη λίστα με τα ταξιδιωτικα ευτραπελα! Με πιάνει ο Γιώργος από το χέρι, παρατήσαμε το φαγητό και αρχίσαμε να τρέχουμε σαν τους τρελούς. Φτάνουμε στο μουσείο παρακαλάμε τον πρώτο υπάλληλο, παρακαλάμε και τον δεύτερο που μας λέει ότι είναι αργά αλλά προσπαθήστε και φτάνουμε στην αίθουσα που είναι ο πίνακας. Εκεί μια στρατιά υπαλλήλων μας λέει ότι η αίθουσα έχει κλείσει. Αρχίζει ο Γιώργος να λέει ότι έχουμε έρθει από την Ελλάδα για να δούμε τον πίνακα και ότι άλλο μπορεί και εγώ αρχίζω να κλαίω. Αυτά! Πίνακα πάντως δεν είδαμε…

Ηθικό δίδαγμα: Θες να δεις κάτι πάρα πολύ? Δες τις ώρες και μέρες λειτουργίας. Κρίμα να φτάσεις μέχρι εκεί και να μην τα καταφέρεις επειδή δεν ήσουν pro-active.

Χαμένο δαχτυλίδι στο Μπαλί

Θύμα: Βασιλική…μάλλον!

Στο Μπαλί ζήσαμε μία από τις πιο ρομαντικές μας στιγμές και ενα απο τα μεγαλύτερα ταξιδιωτικα ευτραπελα. Ο Γιώργος μου έκανε πρόταση γάμου! Μου έδωσε το δαχτυλίδι και εγώ είπα το ναι. Το δαχτυλίδι ήταν ελαφρώς μεγάλο, αλλά εγώ αποφάσισα να το φοράω μέχρι να γυρίσουμε Ελλάδα και να το στενέψουμε. Τελευταία μέρα στο Μπαλί πριν φύγουμε από το ξενοδοχείο πάω τουαλέτα στο χώρο του lobby. Μπαίνουμε στο ταξί, φτάνουμε στο αεροδρόμιο και λίγο πριν περάσουμε security αντιλαμβάνομαι ότι λείπει το δαχτυλίδι. Ξαφνικά θυμάμαι ότι το έχω βγάλει για να πλύνω τα χέρια μου στην τουαλέτα το έχω ξεχάσει. Με σκοτώνεις, ή δεν με σκοτώνεις. Με τα πολλά πολλά βρέθηκε, μας το έφεραν με ταξί και προλάβαμε και την πτήση. Και ναι έκλαψα!